Voor wie het nog niet wist, Hinke is hier de
- CEO
- CFO ( een hele strenge!)
- Managing director
- Entrepeneur
- Head of housekeeping
- Office manager
- Head of Sales & Marketing
- Verpleegster
- Mijn lieve vrouw die altijd voor me klaarstaat 😘
Als head of sales & marketing, en dan specifiek voor promotion, kwam ze bij mij met een vraag. Heb jij nog foto's van de motoren die we als voorbeeld kunnen gebruiken voor de
stallingsmogelijkheden? Organized als ik ben opgevoed, door 1 van bovenstaande managers, tover ik een fotomap tevoorschijn met onze motoren. Zowel in de garage in Levousy als ook in onze parking
in Brezany. Bij het bekijken van de foto's komen hele verschillende gevoelens en herinneringen boven. Gevoel van geluk, van alles wat ik met ze meegemaakt heb. En heel veel verdriet, van
alles wat ik mis en nog ga missen.
Misschien kan ik het beter uitleggen aan de hand van de foto " 4 op een rij ", ook voor de niet motormuizen, waar ze vandaan komen.
De soort van "winkeldochter" is de 2e van links, een GSX600F, ooit gekocht voor een zomertje, nu al 12 1/2 jaar verder. Deze heeft zoveel meegemaakt, van tochtjes in Nederland tot verbannen naar Levousy en daar ritjes door Tsjechië. Hij was bij het eerste buitenlandse toertochtje van Thom op zijn allereerste motor, CBR125.
Uiterst rechts een RF900R, mijn troetelkindje, gekocht nadat de winkeldochter in Levousy was gaan wonen. Een uiterst trouwe en onverwacht fijne ( lees snelle ) motor die je meteen iets laat
besluiten. Die gaat nooit meer weg 😉
De andere 2, rode RF600R en zwarte sprint ST955i, kwamen vlak na elkaar in de corona periode. De rode was bedoeld als motor voor Hinke en de zwarte als klusmotor. De eerste keer samen toeren reed ik weg op de klusmotor en Hinke op haar rode gevaar, binnen 5 minuten was alles omgedraaid. Hinke besloot dat die zwarte haar motor was en wat ik met die rode deed.....het zou haar ... wezen! Zelf vond ik dat rode ding stiekem veel te leuk, dus wegdoen...
Tijdens onze emigratie het spul op export kentekens gezet, zodat wij ze in ons nieuwe land op een nieuw kenteken konden zetten en hier samen genieten van tourritjes.
Hoe groot is de deceptie nu, door de foto's ben ik gister even gaan kijken naar de vergane glorie. Rijden doen ze vast nog wel, al zullen hier en daar remmen vastzitten. Alleen ik zal er nooit
meer op rijden 😩
Verkopen ? Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen. Ze zullen er
nog wel even staan, en elke keer als ik ze zie zal ik een traantje wegvegen. Maar de fijne herinneringen winnen het van het verdriet, en in gedachten zie ik ons weer rijden 🏍
Ik hou die gedachte vast en koester 'm ♥
Reactie schrijven
Tineke (woensdag, 19 juni 2024 12:27)
Mooi geschreven. Die momenten liggen vaak dicht bij elkaar; de momenten van een traan en een lach en deze zijn zo waardevol, zo dierbaar. Mooi koesteren en met 'de neus vooruit', wat jullie zo mooi doen, respect. En op stal, staan ze goed toch?!
Een mooie zomer samen vol (anders) genieten toegewenst!