25.04.2023

Sinds Ray 1,5 jaar geleden met een aortabreuk in het ziekenhuis van Usti nad Labem terecht kwam zijn we 'experts' geworden in de zorg in Tsjechië! De veel gestelde vragen uit Nederland waren of we Ray niet liever over wilden laten brengen naar een Nederlands ziekenhuis, of de zorg daar wel goed was en of we wel konden communiceren. Allereerst was het überhaupt niet mogelijk om Ray te verplaatsen gezien zijn lichamelijke conditie, ten tweede we waren ook niet meer verzekerd in Nederland maar...

26.03.2023

Vandaag is het exact 2 jaar geleden dat de verhuiswagen voor reed en we voor het laatst de deur achter ons dichttrokken in Naarden. Wat is er inmiddels nog over van onze droom om hier een nieuw leven te starten? Hebben we spijt of zouden we niet liever terug in Nederland zijn is er al regelmatig gevraagd. NEE dat is zeker niet aan de orde, we wonen hier heerlijk, het land is prachtig en we hebben veel aardige, lieve en behulpzame mensen leren kennen. Natuurlijk, er is veel gebeurd en dat maakt...

01.01.2023

En toen was 2022 alweer voorbij! Een jaar van blijdschap maar ook verdriet, van veel ziekenhuis, fysio en dokters bezoeken, van lieve familie en vrienden en van toch een beetje bouwen aan de toekomst. Eind maart kwam Ray na 6 lange maanden in het ziekenhuis te zijn geweest eindelijk weer thuis. Vanaf toen begon het grote revalideren. Helaas gaat de heling van de voet niet heel snel en zat hij uiteindelijk het hele jaar toch vast aan de rolstoel wat behoorlijk confronterend is. In september komt...

08.10.2022

Alles zal goed komen, deze spreuk kreeg Ray uitgeprint van een aardige nachtzuster die zelf net "schoon" verklaard was en waar hij hele lange en positieve gesprekken mee gehad heeft tijdens zijn verblijf in het FNKV in Praag. Bijna 3 weken geleden hebben ze daar een stent in de aorta geplaatst. Achteraf begrepen we dat het niet helemaal een standaard stentoperatie was aangezien de stent ruim 20 cm lang is en 2 cm in diameter en helemaal tot het hart loopt. Maar gelukkig is alles goed gegaan, al...

03.07.2022

Dit is de lijfspreuk geworden van Ray, hij is inmiddels 100 dagen thuis. Niet dat ik ze geteld heb maar tussen de medicijnen zat een doosje met 100 pillen en die zijn nu op! Nog steeds moet ik in mezelf knijpen dat het echt is dat hij nu weer thuis is. De maanden in het ziekenhuis vol onzekerheid of hij het wel ging redden zijn voorbij en we zijn super gelukkig dat het al zo veel beter gaat, al blijven er nog een hoop hobbels te nemen. De afgelopen weken zijn voornamelijk gevuld geweest met...

27.03.2022

Precies een jaar geleden verlieten we ons huis in Naarden om onze droom te volgen en een nieuwe start te maken hier in Tsjechië. Het eerste half jaar was geweldig, trots op onze statek (boerderij) en op alles wat we al verbeterd en verbouwd hadden tot op 8 oktober onze wereld stil stond en Ray in het ziekenhuis terecht kwam. In mijn vorige blog kun je lezen wat er gebeurde. Pas begin februari, na 4 maanden, mocht eindelijk de beademing eraf en half februari mocht hij van de IC af. Van Praag...